Financieren staat voor het verlenen van een krediet aan een klant met als doel dat de klant daarmee een bepaald goed kan aanschaffen of een investering kan doen. Financieren is een van de (oorspronkelijke) bestaansreden van banken. Door geld aan te trekken van mensen die geld over hebben (sparen, beleggen), hebben banken de ruimte om geld uit te lenen aan klanten met geld tekort (hypotheken, kredieten). De kredietverleningsfunctie van banken is een sterke motor voor de economie. Het zorgt er namelijk voor dat organisaties en consumenten de ruimte krijgen bestedingen en investeringen te doen.
Kredieten zijn er in veel verschillende vormen: persoonlijke lening, doorlopend krediet, hypotheek etc. Maar bijvoorbeeld ook een creditcard is een vorm van een krediet. Hiermee worden uitgaven (voor)gefinancierd.
Het uitlenen van geld brengt voor de bank risico’s met zich mee. De klant kan immers verzuimen het uitgeleende bedrag terug te betalen. Om deze risico’s te minimaliseren wordt de kredietwaardigheid van de klant uitgebreid getoetst voordat er een lening wordt verstrekt.
Het aangaan van een lening (bv. hypotheek, maatwerkkrediet, zakelijke lening) wordt vaak vooraf gegaan door een adviestraject met een financieel professional (van de bank of onafhankelijk). AFM ziet er streng op toe dat deze advisering het klantbelang als doelstelling hanteert. Het afgelopen decennia heeft uitgewezen dat klant beschermd moeten worden tegen adviseurs (zowel van de bank als de onafhankelijke), omdat deze vaak handelde in hun eigen (financiële) belang. Ook dient de klant tegen zichzelf in bescherming te worden genomen. De risico’s van een lening worden maar beperkt overzien en vaak onderschat.
Door de schaarste aan kapitaal en gebrek aan vertrouwen in banken zie je steeds meer alternatieven financieringsvormen naar voren komen als bijvoorbeeld krediet unies en crowdfunding.