"Grootbanken maken misbruik van hun concurrentiepositie om de spaarrentes bewust laag te houden", was de conclusie van de Autoriteit Consument & Markt eind mei. We zijn nu een paar maanden verder en er is nog niet veel veranderd. Er was kort enige ophef, vermoedens van consument en concurrent werden bevestigd en even wees iedereen naar de grootbanken. Maar een stap verder zijn we nog niet gekomen. De ACM houdt zijn rug even recht als de bankensector.
Misschien is er niets veranderd omdat deze grootbanken halverwege juni hun kant van het verhaal hebben verteld. De ACM zou "de dynamiek van vraag en aanbod van spaargeld grotendeels buiten beschouwing hebben gelaten". Het aanbod van spaargeld is hoger dan de vraag vanuit banken, die deze tegoeden niet direct kunnen omzetten in nieuwe leningen of hypotheken. In andere woorden: “Spaar gerust bij een andere bank, want wij kunnen er nu even niets mee.”
Een legitieme onderbouwing. Hoe kan je een hogere spaarrente verantwoorden als er geen directe manier is om deze te financieren? Bovendien waren alle pijlen van de ACM gericht op het grote marktaandeel van de drie grootbanken. Ja, dat hebben ze en ik kan me heel goed voorstellen waarom. Toch kan je op websites zoals Geld.nl of Spaarrente.nl zien dat ‘marktaandeel’ en ‘concurrentiestrijd’ niet direct in verband hoeven te staan.
Er zijn momenteel ontzettend veel spaarrekeningen beschikbaar. Goede mogelijkheden, voeg ik daaraan toe. Door het Europese depositogarantiestelsel is het veilig en nu alles digitaal gaat heb je geen last van administratieve rompslomp. Het enige nadeel vergeleken met sparen bij je eigen grootbank, is dat je niet binnen enkele seconden geld van je spaar- naar je betaalrekening kan storten. Maar dan spaar je ook niet echt effectief.
Wat deze grote hoeveelheid spaarrekeningen laat zien, is dat spaarders een betere keuze hebben dan ooit. Het is niet de verantwoordelijkheid van de grootbanken om het aanbod van andere (buitenlandse) banken te matchen. Het is de verantwoordelijkheid van de consument zelf om voor een hogere rente te kiezen. De consument geeft de grootbanken hun concurrentiepositie en zij zeggen eigenlijk: oké, prima.
Laten we niet in een slachtofferrol kruipen. De ECB zal waarschijnlijk langzaam de rentes verlagen en voor je het weet kijken we met spijt terug op deze gouden periode voor spaarders. ‘Wat fijn dat we de keuze hadden om tegen een goede rente te sparen’, moet dan het sentiment zijn. Niet: ‘jammer dat mijn bank me geen betere rente gaf’.
Geschreven door Job Mantz, Country Manager bij MeDirect