Geluiden over fusie Deutsche Bank en Commerzbank zwellen aan
Het zou een fusie van monsterlijke proporties worden, een samengang van de twee giganten Deutsche Bank en Commerzbank. Formeel is er nog helemaal niets besloten, maar achter de schermen zijn vertegenwoordigers er naar verluidt druk mee. Duitse politici en bewindslieden lijken al om te zijn. Zij zien in de beoogde fusiebank een waardevolle steun voor de Duitse economie. Analisten zijn minder enthousiast en spreken hun twijfels uit. De tijd voor een fusie dringt, met naderende Europese verkiezingen die een fusie mogelijk gaan bemoeilijken.
Deutsche Bank en Commerzbank zijn de twee grootste banken van Duitsland. Bij elkaar opgeteld komt het balanstotaal uit op ongeveer €2.000 miljard, waarvan Deutsche ongeveer driekwart voor zijn rekening neemt en Commerzbank een kwart. Beide banken kampen al enige tijd met tegenvallende economische prestaties, eigenlijk sinds de financiële crisis. Deutsche Bank moest bovendien miljarden aan schikkingen betalen aan Amerikaanse en Britse toezichthouders. Voor Commerzbank gold hetzelfde. Daarnaast is de bank nog steeds deels eigendom van de Staat na een kapitaalinjectie tijdens de crisis. De banken blijven worstelen, waardoor de geluiden over een samengang aanzwellen.
Hoge kosten
Deutsche en Commerzbank kampen allebei met erg hoge kosten. Ultimo 2017 lagen de cost-income ratio’s op respectievelijk 93,4% en 77,3%. Die ratio’s liggen fors hoger dan het geval is bij de grote Nederlandse banken en het is evident dat winst maken daarmee een stukje moeilijker wordt. In Duitsland zelf zien ze de oplossing in fuseren. Vooral in regeringskringen schijnt men daar voorstander van te zijn. Er zou al aan BaFin (de Duitse AFM, red.) voorgelegd zijn of een fusie kansrijk is. Dat duidt erop dat het menens is.
Duitse regeringsfunctionarissen zien in een ‘Deutsche Commerzbank’ de ideale speler om het Duitse bedrijfsleven te ondersteunen. Een echt grote bank, die bovendien wereldwijd actief is. Volgens het Duitse blad 'WirtschaftsWoche' zal er binnen enkele weken nieuws komen over het al dan niet fuseren. De tijd dringt namelijk, in de vorm van naderende Europese verkiezingen, eind mei. Europa wil ongetwijfeld ook zijn zegje doen over een eventuele fusie doen en zoals de kaarten er nu bij liggen lijkt het erop of die bereidheid met een nieuw parlement lager zal liggen dan nu het geval is. Het blad meldt ook dat er gesproken wordt over een zogeheten ‘Abbaubank’, waar beide banken onderdelen kunnen parkeren waar ze vanaf willen. De vraag zal rijzen of dat (oneerlijke) staatssteun betreft.
Min keer min is plus?
Waar de wens van een sterke Duitse superbank vanuit Duits perspectief op zichzelf te begrijpen is, is het de vraag hoe realistisch het is. In de wiskunde geldt dat min keer min plus is. Maar vanuit economisch perspectief is het moeilijk voor te stellen dat twee tobbende banken samen wel succesvol kunnen zijn. Los van allerlei praktische zaken op het gebied van integraties van personeel, systemen en noem het maar op zullen duizenden banen moeten verdwijnen wil de kostenpositie gaan verbeteren. Politici die daarvoor tekenen, tekenen ook meteen hun eigen politieke doodvonnis.
De financiële markten raken niet erg enthousiast van de plannen die doorsijpelen. Deutsche Bank en Commerzbank verloren vorig jaar allebei ongeveer de helft van hun beurswaarde, iets wat hen allebei een plekje in hun respectievelijke aandelenindices kostte. Een nieuwe dagelijkse leiding heeft het vertrouwen in de bank nog niet doen herstellen.
