Volgens topman Ralph Hamers zorgt de strenge bonuscultuur in Nederland ervoor dat bedrijven en bankiers die Londen verlaten ons land zullen overslaan. Dat zegt hij in een interview met de Britse zakenkrant Financial Times. Hij benoemt onder meer het mislopen van investment banking onderdelen, die eerder zullen kiezen voor Parijs, Dublin of Frankfurt.
Vooropgesteld, het moet nog maar blijken hoe brexit eruit gaat zien. De aanvankelijke deadline van 29 maart bleek toch niet in beton gegoten te zijn en is inmiddels verschoven. De EU heeft onder voorwaarden de termijn opgeschoven tot uiterlijk 22 mei. Ook een volledige afstel behoort nog steeds tot de mogelijkheden. Hoe het ook zij, er wordt driftig gespeculeerd over een financiële diaspora als het wél zo ver komt. En niet alleen gespeculeerd, veel financiële bedrijven handelen er ook al naar.
Dat gezegd hebbende, in een interview met zakenkrant Financial Times (FT) gaat topman van ING Ralph Hamers in op de aantrekkingskracht van Nederland op bankiers die Londen gaan verlaten na de brexit. Amsterdam biedt diverse voordelen, zoals een goede digitale infrastructuur, nabijheid van een vermaarde luchthaven en de omgeving spreekt goed Engels. Hamers wijst het Nederlandse bonusbeleid echter aan als een voorname reden waarom Nederland het risico loopt om bancaire bedrijvigheid mis te lopen.
Hamers meent dat de Nederlandse wet- en regelgeving “veel beperkingen heeft”, als het gaat om het aantrekken van grote financiële instellingen. “Als je uitgaat van het idee dat zakenbankiers en mensen die werken op de financiële markten gedreven worden door variabele beloningen, dan is Amsterdam geen vanzelfsprekendheid.” Hamers erkent echter dat het beloningsbeleid een buitengewoon gevoelig onderwerp is in Nederland. Hij kan het weten, vorig jaar was hij namelijk enkele weken onderwerp van gesprek vanwege een voorgenomen salarisverhoging door de RvC. Let wel, het ging daarbij om de vaste beloning, niet om een bonus.
Het Nederlandse bonusbeleid is inderdaad streng, vergeleken met het Europese gemiddelde. De Europese limiet voor een bonus is 100% van het vaste salaris of 200% onder voorbehoud van goedkeuring van de aandeelhouders. In Nederland is de maximale bonus gelimiteerd tot 20% van het vaste salaris. Er zijn ook partijen die überhaupt geen bonussen reserveren voor de top, de Volksbank bijvoorbeeld.
Europese eenheid?
Heeft Hamers gelijk wanneer hij het Nederlandse bonusbeleid als beperking voor de bankensector noemt? Daar zullen de meningen over verdeeld zijn, maar het moge duidelijk zijn dat mensen liever meer verdienen dan minder, als ze zelf mogen kiezen. Dan maakt het niet uit of ze nu werkzaam zijn in de financiële sector of in de retail of in de bouw.
Waar Hamers volledig terecht op wijst is het gebrek aan eenheid binnen Europa. "We herinneren er graag aan dat voor het slagen van een Europese bankenunie de spelregels overal hetzelfde moeten zijn.” Europa - meer in het bijzonder de EU - wijst graag op het economisch belang van gezamenlijk optrekken. Echter, binnen dat utopische geheel speelt voor de lidstaten doorgaans ook het eigen nationale belang. Elke regering ziet liever dat de werkgelegenheid in het eigen land toeneemt, in plaats van het te gunnen aan een ander land.
Lees ook:
Britse bankier verdient in Nederland ton meer na brexit, dankzij expatregeling