17% van alle banken heeft vorig jaar reeds uitbetaalde bonussen aan top managers teruggevord. Belangrijkste redenen zijn financiële tegenvallers of wanbeleid en grove nalatendheid door managers. Dat blijkt uit een beloningsonderzoek van Mercer onder 63 wereldwijd opererende financiële instellingen, waaronder ook Nederlandse banken en verzekeraars.
Financiële instellingen worden steeds meer aangemoedigd door toezichthouders om waar nodig bonussen terug te vorderen, om zo het nemen van risico door medewerkers te ontmoedigen. De Nederlandsche Bank schrijft al sinds eind 2010 voor dat banken en verzekeraars een dergelijk regeling moeten hebben.
Het onderzoek van Mercer laat zien dat in 2011 44% van de banken een terugvorderingregeling in haar beloningsbeleid had opgenomen. Sindsdien is dat opgelopen tot 62%. Terugvorderingen worden meestal getriggerd door zaken als het overtreden van gedragsregels (73%), het schenden van gezag of ethische overtredingen (63%) of onbehoorlijk bestuur (57%). Het lage aantal terugvorderingen onderstreept het belang van goed gedefinieerde malus-criteria voor uitgestelde beloningen, omdat het niet uitbetalen of aanpassen ervan makkelijker is dan het terugvorderen. 80% van de banken en 66% van de verzekeraars maakt gebruik van een dergelijk malus-systeem.
Terugvorderingen relatief nieuw
Merel Verwoest, verantwoordelijk voor HR en beloningsadvies bij Mercer: “Zogeheten clawbacks of terugvorderingen zijn relatief nieuw binnen beloningsprogramma's van banken en verzekeraars en het zal nog wel even duren voordat ze helemaal ingebed zijn. Het relatief kleine percentage laat dan ook voornamelijk zien dat de bancaire sector daadwerkelijk zijn lessen uit het recente verleden heeft geleerd en werk maakt van het terugvorderen. De vraag is of andere sectoren dit voorbeeld gaan volgen”. Daarnaast zijn er genoeg voorbeelden van bestuurders die onder druk van de publieke opinie “vrijwillig” hun bonus opgeven om een signaal af te geven.