ASN Bank gematigd positief over ontwikkeling leefbaar loon textielsector

Bedrijven uit de internationale kleding- en textielsector hebben hun werkomstandigheden licht verbeterd. Maar er mag nog wel een stapje bij vindt ASN Bank, één van de drijvende krachten achter het ‘Platform Living Wage Financials’ (PLWF). Het ontbreekt vaak nog aan heldere doelstellingen en te vaak wordt nog simpelweg gewezen naar uitbetaling van alleen het minimumloon. Financiële instellingen kunnen ook verbeteren, door vaker te kijken naar de sociale aspecten van hun beleggingsbeleid.

Een leefbaar loon, dat is iets waar veel mensen die actief zijn in de internationale kleding- en textielsector niet over beschikken. Een leefbaar loon wordt vaak in één adem genoemd met de armoedeval of in het Engels ‘poverty trap’ in het Engels. Het minimumloon dat veel van de fabrieken die werken voor grote modehuizen betalen is vaak amper toereikend om in het eigen levensonderhoud te voorzien. Laat staan om nog iets te sparen, ziektekosten te betalen of kinderen naar school laten. Men zit dus vast in een vicieuze cirkel. ASN Bank ziet een leefbaar loon als een mensenrecht en was in 2018 daarom één van de kartrekkers van het Platform Living Wage Financials (PLWF).

Lichte verbetering...

Het PLWF is uitgegroeid tot een collectief van tussen de tien en twintig financiële instellingen, die via hun investeringsbeleid bedrijven uit de kleding- en textielsector wil bewegen om hun medewerkers beter te behandelen. Gezamenlijk beheren zij beleggingsportfolio's van vele miljarden. In het kort komt het erop neer dat bedrijven die goed handelen kunnen blijven rekenen op funding, terwijl bij bedrijven die er een potje van blijven maken de geldkraan steeds verder dichtgedraaid wordt.   

Recent presenteerde ASN Bank – onderdeel van de Volksbank – het jaarlijkse onderzoek naar leefbaar loon tijdens de jaarvergadering van het PLWF. “De mate waarin kledingbedrijven zich inspannen voor leefbaar loon is gelijk gebleven of licht verbeterd. Dat is op zich een mooie ontwikkeling, ook omdat wij onze meetmethode hebben aangescherpt”, aldus Irina van der Sluijs, senior adviseur mensenrechten bij ASN Bank en medeoprichter van het PLWF. 

Maar er is zeker nog ruimte voor verbetering. Het ontbreekt nog te vaak aan heldere doelstellingen en een duidelijke strategie om een leefbaar loon en betere arbeidsomstandigheden daadwerkelijk te implementeren. “Activiteiten zijn vaak versnipperd en dragen niet bij aan een hoger doel. De acties van kledingbedrijven beperken zich vooral tot een verwijzing naar ‘het betalen van het minimumloon‘.” 

... maar er is meer nodig

Kledingbedrijven moeten daarom meer doen. Allereerst zouden zij hun strategie en hun doelstellingen nauwkeuriger moeten formuleren, zodat er minder ruimte is om te marchanderen. Ook zouden ze meer moeten doen aan het meten van hun inspanningen en hierover transparant rapporteren. De leden van het PLWF hebben hiervoor een specifieke methodologie ontwikkeld. Idealiter komt het op een gegeven moment zover dat bedrijven door gaan hebben dat ze niet meer wegkomen met een inhumane bedrijfsvoering. Hoewel, helemaal ideaal zou zijn als vanuit deze bedrijven de innerlijke opvatting ontstond dat betere arbeidsomstandigheden normaal zijn.

Ook financiële instellingen kunnen meer doen, betoogt Van der Sluijs. Zij hebben een niet te onderschatten deel van de oplossing in handen met hun investeringen en de voorwaarden die ze daar tegenover kunnen stellen. Ze pleit voor meer aandacht voor de sociale aspecten van beleggingsbeleid en een ‘betekenisvolle dialoog’ met de kledingbedrijven. “Engagement voeren op een manier waarmee we écht impact kunnen maken. Dit houdt in: zelf onderzoek doen, een lange adem hebben, samenwerken, mijlpalen uitzetten en desinvesteren waar vooruitgang stokt”, besluit Van der Sluijs.